داروهای پر کاربرد

داروهای پرکاربرد
فهرستی از گیاهان دارویی در 23 موسسه در مرکز شهر بلم، 211 نام رایج مختلف گیاهان دارویی، درختچه ها و درختان را نشان داد. این کمتر از 352 گونه ثبت شده در مطالعه 1965-1984 ون دن برگ (1984) است، تا حدی به این دلیل که مطالعه ما فقط گیاهانی را ثبت می کند که کاربرد اصلی آنها دارویی است و بنابراین تعداد قابل توجهی از گیاهان خوراکی و زینتی که دارای کاربردهای ثانویه به عنوان دارو هستند را حذف می کند.

از 211 گونه دارویی فروخته شده، متوجه شدیم که تقریباً نیمی (45٪) بومی آمازون هستند. بخش‌های خاص گیاهانی که به فروش می‌رسند شامل برگ‌ها، میوه‌ها، گل‌ها، دانه‌ها، پوسته‌های داخلی و خارجی و اگزودا می‌شد. از دوازده گونه پیشرو فروخته شده (جدول 1) ، 9 گونه بومی آمازون هستند. هشت مورد از این ها در جنگل های اولیه رخ می دهد و پنج مورد نیز برای چوب استخراج می شود.

پوست درخت، ریشه و روغن برای فروش در بازارهای بلم عمدتاً از گونه‌های درختان و درختچه‌های بومی برداشت می‌شوند. بسیاری از این موارد در شمال برزیل، به ویژه در ایالت های پارا، مارانهائو و آمازوناس رخ می دهند. در مقابل، گیاهان تازه ای که در بازارهای دارویی بلم به فروش می رسند، اغلب گونه های غیر بومی و کشت شده ای هستند که توسط تولیدکنندگان کوچکی از جزایر و حومه اطراف عرضه می شوند.

علیرغم مشکلات مربوط به شناسایی گیاهان دارویی، تاکسونومیست ها 11 گیاه از 12 گیاه پرفروش را که توسط یک جفت کلکسیونر تجاری به دست آمده بود، تأیید کردند. کسی که تشخیصش سخت بود barbatimão بود. نام barbatimão برای انواع گیاهان با ویژگی های مورفولوژیکی متفاوت استفاده می شود. اگرچه گونه‌ها، جنس‌ها و خانواده‌های مختلف بارباتیمائو نامیده می‌شوند ، اما اعتقاد بر این است که پوست این گونه‌های متنوع دارای خواص درمانی برای التهاب داخلی است. این باور ممکن است در استفاده از یک سیستم طبقه‌بندی عامیانه با هدف خاص ( Balee and Daly 1990 ) و در این حقیقت که بسیاری از پوست‌های فروخته شده عمومی غنی از تانن هستند و بنابراین دارای خواص ضد التهابی هستند ( بریتو 1992 ) استوار باشد.

از سال 1994 تا 2002، 11 گونه از 12 گونه فروشندگان پیشرو باقی ماندند. در سال 2000، فروش یک گونه، Croton cajucara ، به دلیل ادعاهای عمومی مبنی بر اینکه استفاده بیش از حد ممکن است منجر به سمیت شود، به شدت کاهش یافت. در طول دوره 9 ساله، فروش سایر گیاهان دارویی پیشرو افزایش یافت که بخشی از آن به دلیل تغییر در شکل فروش محصولات بود. برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده و جلب رضایت مشتریانی که داروهای فرآوری شده را ترجیح می دهند، هر یک از این گیاهان نه تنها به صورت خام بلکه به عنوان کپسول های گران قیمت تر (پائو دارکو، ساکاکا، گوارانا، کوپایبا، اندیروبا، بارباتیمائو، کبرا پدرا) به طور گسترده در دسترس قرار گرفتند. ; پودرها (pãu d’arco، guaraná، marapuãma، quebra pedra، barbatimão، verônica)؛ داروهای مایع (ورونیکا، اندیروبا، سوکوبا، بارباتیمائو، ماراپوآما)؛ شامپو (amor crescido)؛ و نوشیدنی ها (mastruz، guaraná). مکان‌های فروش این محصولات به اینترنت، پمپ بنزین‌ها، سوپرمارکت‌ها و تعداد فزاینده داروخانه‌ها، فروشندگان پیاده‌رو و مغازه‌های هومیوپاتی گسترش یافت.

بیماری های درمان شده
بررسی دقیق‌تر کاربرد ادعایی برخی از گونه‌های پرفروش گیاهی ممکن است به توضیح اینکه چرا گونه‌های خاص بسیار ارزشمند هستند و معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند کمک کند. در طول مصاحبه‌های ما، کاربران اظهار داشتند که این گونه‌ها به طور موثر بیماری‌های رایج (مانند کرم‌ها، عفونت‌های ادراری، سوختگی، سرفه، بریدگی، رگ به رگ شدن، خستگی) را با هزینه نسبتاً کم درمان می‌کنند. کرم ها به طور معمول با Chenopodium ambrosioides (mastruz)، مشکلات کلیوی و ادراری با Phyllanthus niruri (quebra pedra)، سوختگی با خرفه (amor crescido) و خستگی و کمبود انرژی با Paullinia cupana (guaraná) درمان می شوند. روغن copaíba از Copaifera spp که به‌طور محلی «آنتی‌بیوتیک طبیعت» نامیده می‌شود . برای بریدگی‌ها و ساییدگی‌ها استفاده می‌شود و به‌عنوان سیکاتریزان (یعنی ایجاد زخم) و ضد التهاب عمل می‌کند ( Mors 1982 ). روغن Andiroba از Carapa guianensis به صورت موضعی برای درمان رگ به رگ شدن و روماتیسم (آرتریت) و دفع حشرات استفاده می شود ( شکل 2 ؛ Shanley و همکاران 1998 ، Shanley and Medina آینده ). در مناطق روستایی و شهری، مشکلات مربوط به زنان مانند عفونت‌های واژن معمولاً با Dalbergia subcymosa (verônica) درمان می‌شوند.

برخی از گیاهان پیشرو نه تنها برای درمان بیماری‌های رایج، بلکه برای درمان بیماری‌هایی که داروهای دارویی مؤثری برای آنها وجود ندارد نیز استفاده می‌شوند ( Vieira 1991 ). Tabebuia impetiginosa (pãu d’arco) برای درمان زخم معده و التهاب داخلی و جلوگیری از رشد تومورها مصرف می شود. Himatanthus sucuuba (sucuúba) در برابر تبخال استفاده می شود. Ptychopetalum olacoides (marapuãma) به صورت محلی (Amazonia) در برابر ناتوانی جنسی و بیماری های سیستم عصبی استفاده می شود. در مطالعات روی جوندگان، عصاره‌های Pt. olacoides نتایج دلگرم کننده ای را در برابر لرزش های ناشی از تجربی نشان داده اند ( Elisabetsky et al. 1992 , Siqueira et al. 1998 ). C. cajucara (ساکاکا) برای دیابت و کاهش کلسترول و کاهش وزن مصرف می شود و ریزش مو با Po درمان می شود. پیلوسا (amor crescido).

تحقیقات فیتوشیمیایی و فارماکولوژیکی کافی برای تأیید کارایی بیشتر گونه‌های بومی (گوارانا، ماراپواما، پائو دآرکو، سوکوبا، ساکاکا، کوپایبا، اندیروبا، ورونیکا) که در بالا ذکر شد انجام نشده است، تا حدی به دلیل بیوشیمی بسیار پیچیده آنها. . با این وجود، آمازونیایی‌های شهری و روستایی به‌طور معمول از گیاهان خاصی برای بیماری‌های خاص استفاده می‌کنند و ادعای مؤثر بودن آن‌ها را قاطعانه حفظ می‌کنند.

اگرچه 11 گونه از 12 گونه فروشندگان پیشرو در طول دوره 9 ساله مطالعه باقی ماندند، اما تغییراتی در عرضه و تقاضا رخ داد. در حالی که هر صاحب مغازه ای که با آنها مصاحبه شده بود می گفتند که تقاضا برای گیاهان دارویی به طور پیوسته افزایش یافته است، برخی گزارش کردند که در دسترس بودن ریشه ها، پوسته ها و روغن های خاصی که از گونه های درختان بومی مانند Tabebuia spp برداشت شده است. کاهش یافته بود، که نتیجه احتمالی کاهش دسترسی است که تا حدی به دلیل جنگل زدایی ایجاد شده است. گردآورندگان و فروشندگان خاطرنشان می کنند که منابع محلی روغن کوپایبا به طور قابل توجهی کاهش یافته است و ریشه Pt. olacoides (marapuãma)، گونه ای که با تراکم کم در جنگل های بالغ وجود دارد، به دست آوردن دشوارتر شده است.

اگرچه دسترسی به برخی از محصولات گیاهی دارویی به دست آمده از درختان بومی ممکن است در سال‌های اخیر کاهش یافته باشد، اما کشت یکی از گونه‌هایی که به طور طبیعی در جنگل‌ها وجود دارد، درختچه Pa. cupana ، به تولیدکنندگان و فروشندگان این امکان را داده است که تقاضای فزاینده‌ای برای این انرژی شناخته شده بین‌المللی را برآورده کنند. تقویت کننده.” کشت گیاهان دارویی علفی مانند چ. ambrosioides ، P. niruri ، و Po. پیلوسا همچنین اشتغال قابل توجهی در منطقه حومه شهری بلم ایجاد کرده است. برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده مصرف‌کنندگان شهری، خرده‌مالک‌ها در اطراف بلم گونه‌های علفی با رشد سریع را کشت می‌کنند و به فروش می‌رسانند، که بسیاری از آن‌ها طبیعی‌سازی شده‌اند.

تقاضا نه تنها برای گیاهان محلی و گونه های درختی بومی افزایش یافت. در طول دوره مطالعه، برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی پرطرفدار با درمان‌های معجزه‌آسا برای سرطان و سایر بیماری‌ها شروع به افزایش فروش گونه‌های کمتر آشنا و عجیب و غریب کردند. پس از یکی از این برنامه ها، تقاضای تب برای برگ های آلوئه ورا ، گیاهی که از آفریقا معرفی شده بود، شهر را فرا گرفت . در سال 1999، زمانی که تک برگ ها به قیمتی معادل حدود 1 دلار آمریکا فروخته می شد، حتی مادران فقیر نیز به اندازه کافی پول خرد کردند تا دوز تجویز شده روزانه برگ، عسل و الکل نیشکر را به کودکان بیمار خود ارائه دهند.